Tuesday, October 04, 2005

BAHAGHARI

I wrote this song for my sister who, by the way, was shocked to see me write in Filipino. I’ll wait for my brothers to put a tune to it. Might be useful on our next jam sessions,haha.


Anyhow, I’ve always been fascinated with rainbows. I remember the story of the first rainbow—how God promised never again to destroy the earth by flood. That’s what rainbows have always signified for me: a promise. In every heavy rain in my life—be it a problem or a difficult situation— the promise of the rainbow at the end of it is enough to get me by.

BAHAGHARI

Minsa'y naitatanong sa sarili
Kung totoo ba ang pag-ibig
Kung and pagtibok ng puso'y
Hindi lamang katha ng isip.

Minsa'y bumabalik pa
Ang magagandang alaala
Ngunit karamiha'y mapapait
Marami ay masasakit.

At kayo'y aking titingnan
Kayo ay panonoorin
Na parang tumitingala
Sa langit
Sa pagtila ng ulan

Minsa'y nabubulag na
Minsa'y nakakalimot na
Sa kagandahan at kulay
Hangga't nasulyapan ko siyang
nakatingin
Sa iyong mga mata.

Siya'y iyong niyakap
At pareho tayong nakangiti
Habang tayo'y papalayo
Siya pa ri'y nakatingin.

Bakit sadyang ganito?
Buhay ko'y itim at puti
Habang ang sa inyo'y
Binabalot ng kulay
Na parang bahaghari

Bumubuhos na naman ang langit
At wala na namang katabi
Kayo'y pinapanood
Habang nangangarap ng gising

0 Comments:

Post a Comment

<< Home